Interview met Marjan Minnesma, directeur Urgenda
Marjan Minnesma, directeur Urgenda, pleit voor een verandering van het mondiale economisch systeem om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen. “De VVVF zou de leden kunnen verenigen rond een sterk pakket voor duurzaamheid dat ze aan de overheid aanbiedt. Dat je zegt: dit is wat we willen en daar ook samen de schouders onder zetten.”
Drie weken voor het begin van de klimaatconferentie in Glasgow, op 6 oktober, vertrok Marjan Minnesma met honderden wandelaars vanuit de Groningse Eemshaven naar Schotland. De tocht van 500 kilometer voerde langs tientallen koploperprojecten die de samenleving kunnen helpen om in 2030 op netto nul uitstoot te komen: van een boerderij die zichzelf voorziet van stroom met een kleine windmolen en het eerste all-electric ziekenhuis van Nederland in Meppel tot ‘s werelds eerste grootschalige zonnedijk in de Eemshaven.
“Doel van de tocht was onder meer om te laten zien dat de doelen en acties drastisch bijgesteld moeten worden om de opwarming op aarde onder de 1,5 graden Celsius te houden”, blikt Minnesma terug. Tijdens het MS Teams-interview had ze als achtergrond windmolens in zee met een beschermende coating. De koploperprojecten die de wandelaars bezochten laten volgens haar zien dat er al genoeg oplossingen zijn om de opwarming van de aarde tegen te gaan. “Maar in Nederland missen we de urgentie om écht grootschalig in actie te komen. Dat komt ook omdat we hier, in tegenstelling tot verre buitenlanden, maar beperkt last hebben van de gevolgen van de klimaatverandering.”
Welke rol ziet u hierbij weggelegd voor de verf- en drukinktindustrie? De sector bestaat voornamelijk uit mkb-ondernemingen, veelal familiebedrijven, die voor de verduurzaming van de verf- en drukinktrecepturen van de grote, internationaal opererende chemiebedrijven met het hoofdkantoor in het Midden-Oosten of andere landen afhankelijk zijn.
“De sector heeft momenteel wellicht niet genoeg duurzame alternatieven. Startende duurzame grondstoffenleveranciers hebben die wel, maar die zijn vooralsnog veel kostbaarder in vergelijking met fossiele varianten. Ook ontbreekt het aan de benodigde industriële schaalgrootte. Daarom is het aan de overheid om regels op te stellen en subsidie te verlenen die ervoor zorgen dat de startende bedrijven veel sneller naar full scale installaties kunnen gaan. Alle bedrijven moeten tegelijkertijd worden gedwongen om te veranderen. Zo voorkom je dat een duurzame grondstoffenleverancier zichzelf uit de markt prijst. De chemie die we nodig hebben moet wél duurzaam zijn. Onze eerste insteek is het aanpakken van de CO2-reductie. Daarnaast moeten we kijken hoe we de sector en de economie zo circulair mogelijk kunnen maken.”
Hoe ziet u de toekomst van de verf- en drukinktindustrie in ons land?
“De VVVF zou de leden kunnen verenigen rond een sterk pakket voor duurzaamheid dat ze aan de overheid aanbiedt. Dat je zegt: dit is wat we willen en daar ook samen de schouders onder zetten. Je kunt je afvragen of we alles moeten blijven doen wat we nu doen. Kleuren zullen we altijd nodig hebben. En als verfsystemen steeds langer meegaan, neemt de milieubelasting af. En er zijn genoeg watergedragen verven. We zullen blijven drukken en niet alles digitaliseren. Er zijn genoeg mensen die wel een boek lezen en graag de gedrukte krant lezen.”
Lees het volledige artikel in Verf & Inkt Magazine #61